Eveline-to-Australie.reismee.nl

probeer

gaat slecht

9 en 10 juli

Donderdag 9 juli en een stukje van vrijdag 10-7

Zoals al eerder opgemerkt, is afscheid nemen niet echt mijn favoriete bezigheid. Maar ja, het moet nou eenmaal af en toe gebeuren. Zo ook vandaag.

We zijn de dag op ons gemak begonnen, Louis lijkt niet helemaal lekker in zijn vel te zitten vanwege de vaccinatie, dus hij wil vooral lekker bij zijn moeder liggen, af en toe een slokje en dan weer even slapen. Toch moeten we nog wat boodschappen doen, want ik moet nog noten, papaya en custardapple meenemen. En Jasmin moet nog wat supplementen halen bij de natuurwinkel, dus ondanks het gejammer van Louis achterin de auto, zo snel mogelijk de boodschappen gedaan. Oma is maar achterin gaan zitten, dan kon ik hem af en toe zijn speentje geven. Toen kwam het ritueel koffers inpakken. Jasmin kwam gezellig bij me op het bed zitten met Louis, en uiteindelijk besloten we om de kleine koffer te vullen met kwetsbare spullen, en die vervolgens in de grote te doen. Dat werd nog een zwaar geval, op de luchthaven bleek het hele spul 27,7 kg te wegen. Nog zwaarder dan op de heenweg! En in de zijvakken van m'n laptoptas m'n warme pantoffels gestopt, want ik had op de heenweg steenkoude voeten.

Uiteraard heeft oma de boel schoon achtergelaten, nog een luierwas, m'n bed verschoont, zodat dit klaar staat voor de volgende oma, en de badkamer/wc, gedaan. Nog even de stofzuiger erdoor, en Jasmin kan er voorlopig tegen. Helaas zat het weer niet mee, dus de rest van de was hebben we niet gedaan, want dat zou toch niet drogen.

Voor de lunch een Cesar salade gemaakt, was voor mij de eerste keer, maar met wat aanwijzingen van Jasmin lukte dat goed. Ik heb zelfs mayonaise gemaakt in de thermomix!

Tegen 17 uur zouden we vertrekken, en oma moest natuurlijk nog even knuffelen met Louis, voor hij in de auto zou gaan. We hadden afgesproken dat we alleen maar een drop-off zouden doen, want voor Louis was het een lastige tijd, en dan nog weer in en uit de auto en in en uit de kinderwagen. En het afscheid wordt er niet minder moeilijk mee. Het knuffeltje met Louis was even moeilijk, maar we hebben ons weer hersteld en zijn op reis gegaan. Het was druk op de weg, en we hebben nog even gezellig gebabbeld met elkaar. Koffer uit de auto, kus, tot volgend jaar en wegwezen allebei. Het inchecken ging goed, wachten op de luchthaven als je door de douane bent is altijd wat langdradig, maar heb maar wat rond gewandeld en wat tijdschriften en boeken bekeken. Toen het vliegtuig in, helaas een volle bak, dus niet veel ruimte. Koptelefoon op, nu Evert heeft uitgelegd hoe dat ding werkt, is dat perfect. En dan je tijd maar uitzitten 14 uur lang. Wel lekker met m'n toffeltjes aan, moest alleen kort voor de landing m'n sandalen opzoeken, die hadden de wandel genomen.

Merkte wel dat m'n voeten wat dik waren bij het weer aantrekken van de schoenen. Dus op Dubai maar flink wat rondjes gelopen, en even een uurtje met de benen omhoog op een luie stoel. En nu zit ik te wachten tot we kunnen boarden voor het laatste stuk naar Amsterdam.

Inmiddels in Krommenie, maak ik nog even het verslag af. In tegenstelling tot de eerste vlucht, verliep deze heel rustig, we hadden alleen een ruige landing. Op de eerste vlucht hadden we nogal last van het weer, we hebben sprongen gemaakt, waarbij het hart me in de keel zat. Nee, dat is niets voor mij!

Maar op Schiphol ging het allemaal van een leien dakje, en al snel had ik m'n koffer en stond daar mijn Martje te wachten met een bos rozen. Heerlijk om hem weer te zien. En thuis nog 2 vazen met rozen en een bloeiende plant!

Margreet, er waren nog meer lichtblauwe koffers, je kan het nauwelijks geloven, ik had nog bijna de verkeerde te pakken.

Uiteraard had de trein vertraging, ja, je bent weer in Holland hè. Mart heeft een lekker maaltje babi ananas gekookt, wat smaakt dat na 24 uur vliegtuig voer!

Vanavond op tijd naar bed, en dan hoop ik dat ik net als op de heenweg, met een sisser van de jetlag afkom.

En dan wennen aan het idee, dat aan de andere kant van de bol het leven ook gewoon doorgaat, maar dat wij dat niet meer van zo heel dichtbij mee maken.

Dat was het voor deze reis, tot een volgende keer zou ik zeggen. Bedankt dat jullie mee hebben geleeft en bedankt voor jullie leuke reacties.

8-7-2015

Lamsbout

Vandaag moesten Louis en Jasmin voor controle naar de dokter, en Louis zou tevens de eerste inentingen krijgen. Voor die tijd langs de babyshop, we moesten een fopspeen omruilen, en Jasmin wilde gelijk naar de kinderwagens kijken. Het was waarschijnlijk een dure winkel, maar je slaat achterover van de prijzen hoor! Jasmin liet zich van alles uitleggen en demonstreren over de diverse wagens, zodat ze precies weet welke wagen ze moet zoeken op de Australische marktplaats. Want we hebben gelukkig een erg prijsbewuste schoondochter, die liever de spullen 2e hands koopt, als het er nog knap uitzoet. En gelijk heeft ze, je kunt je geld maar 1 keer uitgeven. Daarna naar de winkel van het Leger des Heils, Jasmin slaagde voor een leuk truitje, ik helaas niets gevonden. Ook geen leuke kleertjes voor Louis, er is duidelijk een ander circuit voor 2ehands babygoed, want in de opshops is bijna niets.

Vervolgens naar de dokter, en ik ging me vermaken in de opshop daarnaast. En laat ik daar nu gelukkig wel slagen, ik heb een paar leuke dingen gekocht, waaronder een paar echte Australische kinderboekjes. Nog even langs de drogist voor babyparacetamol, want gezien de inentingen wilde Jasmin op alles voorbereid zijn. Terug naar de praktijk, waar ik nog even moest wachten voor ze klaar waren. Allebei helemaal goedgekeurd, Louis zelfs 300 gram gegroeid in een week, dus dat gaat goed!

Op naar de Aldi, (uiteraard lagen alle boodschappentassen in de auto aan de andere kant van de weg) dus een doos gepakt en daar de spullen in. Gelukkig was het niet al te ver naar de auto, en ik kan de doos gebruiken om de lege ruimte in m'n koffer op te vullen.Want dat wordt wat hoor morgen, ik heb natuurlijk veel minder mee dan op de heenweg. En het moet wel allemaal goed vast zitten!

Thuis bleek Louis heerlijk door te slapen in de maxicosi, dus Jasmin aan het eten begonnen, lamsbout! Daarna zelfs de lamingtons kunnen afmaken, dus het was een geslaagde middag. Pas bij de 2 na laatste lamington begon Louis te brullen om een maaltje, dus ik heb de klus afgemaakt. Ze zijn heerlijk! Bekertje warme chocola erbij, jammie!

Louis wordt nu naar bed gebracht, dus ik heb tijd voor m'n log. Straks even de aardappels opzetten, nu de nieuwe fopspenen aan het uitkoken. Ik moet dus wel de tijd in de gaten houden terwijl ik zit te tikken. De foto's volgen wat later, want ik wil nog een foto van de lamsbout maken!

Jaja, alweer m'n laatste diner hier. Morgen maken we een lekkere salade voor de lunch, want van warm eten komt morgen niets, ik moet om 18.00 op het vliegveld zijn. Dus het avondten wordt een sandwich. (Ik krijg wel eten in het vliegtuig, maar dat is natuurlijk niet om over naar huis te schrijven, hooguit op het log

Undecided
).

Dus dit zal de laatste zijn vanuit Australië, waarschijnlijk vrijdagavond de laatste, als ik weer thuis ben.

7 juli 2015

Indiaas!

Vandaag is helaas niet de vriendin langs gekomen, want het oudste kind was tegen de zitmaaier aan gelopen, en had een behandeling in het ziekenhuis nodig. We hebben de dag daarom nuttig besteed: schilderijtjes opgehangen, zonneschermen in de auto gemaakt voor Louis, hele handige overigens, je trekt een soort hoes over de deur, zodat de ramen nog gewoon open kunnen.

Uiteraard gewassen, er scheen een heerlijk zonnetje en een aardig windje, dus het droogde lekker. Stofzuiger er door, enfin het bekende werk.

Jasmin is de hele morgen zelf bezig geweest, en we kwamen tot de conclusie, dat de ochtenden in ieder geval goed gaan verlopen als er geen assistentie meer is van een van de oma's.

Jasmin heeft ook de lunch klaargemaakt, brood met gerookte zalm en allerlei andere lekkere dingen, dus het leek wel of we uit eten waren. In de middag ben ik wat gaan rommelen met verstelwerk en knutselwerk. Jasmin wilde graag een middagdutje doen, en Louis was er ook erg aan toe, maar kon maar niet in slaap komen. Dus is oma een lekker stuk gaan wandelen met de kleine man, en heeft mama een lekkere dut gedaan. En oma had gelijk een aardige training, want ik verzeker je, met een kinderwagen de berg op, maar ook af, is best wel zwaar!

Na anderhalf uur waren we weer thuis, 1 souvenir rijker, en een kokos-ijsje gegeten. Het souvenir is een schort met alle native dieren er op, gewoon als aardigheidje, er was niet zoveel keus in het winkeltje. Maar ik ben hier al erg blij mee.

Ook heb ik vanmiddag alle gevonden schelpen op de gevoelige plaat vast gelegd, en ze vervolgens een mooi plekje in de tuin gegeven. Dus die gaan niet mee naar Holland, zeker net nu ze actie voeren, en alle koffers open maken. Begrijp uit de krant dat het zeker 1 ½ uur extra kost, dat geintje, voor je door de douane bent. Hangen Martin's bloemen wel slap tegen dat ik door de douane ben.

Ik heb trouwens ook hele grote dennenappels verzameld, zal ook wel niet mogen. Nou ja, ik heb in ieder geval een liter honing en een fles macadamia-olie, keurig vacuüm verpakt. En we halen nog een custard apple en een grote zak macadamia noten. En natuurlijk de Australische koekjes! En een kookboek, vol met heerlijke baksels, dus het gaat helemaal goedkomen.

Vanavond hebben we Indiaas gegeten, dahlsoep met papadums. En toe nog een lekkere rabarberkruimel met Griekse yoghurt, dus het was een internationale maaltijd.

Morgen gaan Jasmin en Louis naar de dokter, hij krijgt dan zijn eerste vaccinaties. Voor die tijd hopen we nog wat boodschappen te doen.

Oja, speciaal voor Ankie, morgen is mijn laatste echte dag, want donderdag gaan we om 17.00 richting vliegveld, dan gaat oma weer naar huis!

6 juli 2015

Mudjimba

Vandaag komen de mannen van de ongediertebestrijding om een barrière te maken voor de termieten. Dat houdt in dat wij het huis uit willen, want ze gaan boren in de fundatie. Dus voor 9 uur gereed zijn! Dat ging helemaal lukken, om 8 uur hing de was aan de lijn en hebben we een picknick klaar gemaakt voor tussen de middag. Je kunt tenslotte niet alle dagen uit eten gaan!

Dus de eski (koelbox) gevuld met koude gehaktballen, sla, komkommer, zelfgemaakte chutney en barbecuesaus, brood, fruit en koekjes. Mes mee en een plank om het brood op klaar te maken en dan moet het goed komen. Jasmin ontving de pestmannen (zo heet dat daar, pest betekend plaag) en keek natuurlijk heel vrouwelijk onhandig, zodat de mannen het geschilderde bedje voor ons naar binnen sjouwden. Het stond namelijk in de weg, ze moesten op het dek werken.

Wij de deur uit, op naar Mudjimba, naar de beach. Want ik vergeet helemaal te vertellen, dat het een prachtige dag zou worden. We waren dan ook luchtig gekleed. Eerst een cappuccino gedronken met een vriendin van Jasmin, die daar aan het trainen was. Jasmin keek gelijk even mee, want de bedoeling is dat zij met deze groep mee gaat doen. Veel moeders met kindjes, die nemen ze gewoon mee, ze hebben een portable, hele grote box, waar de kindjes eventueel in kunnen als ze wegloop neigingen zouden hebben. Het lijkt Jasmin een leuke groep, dus ze wil gaan proberen mee te doen.

Na de koffie een wandeling langs het water gemaakt, ik heb prachtige schelpen gevonden, maar wees gerust Margreet, ik zal ze niet meenemen, gezien het gezeur met de douane wat dat op zou kunnen leveren. Flauwekul eigenlijk, want die schelpen liggen gewoon op het strand, je beschadigd er niets mee als je ze mee neemt, maar ja.......

Ook nog een spons gevonden, zie foto, dat vond ik wel heel bijzonder.

Na de wandeling een lekkere picknick, die niet eens verstoord werd door de ibis of de Bush turkey.

De picknick plekken zijn meestal prima verzorgt, hier ook weer, toiletten, speeltuintjes, barbecues, tafels etc.

De lunch was nog niet op, of de mannen belden op dat ze klaar waren. Louis nog even in de kofferbak verschoont, en op naar huis. Via de Coles, zeg maar de AH, om macadamia olie en echte Aussie koekjes te halen om mee te nemen naar Holland.

Thuis is Jasmin aan het eten begonnen, ossobuco, en ik heb de auto gewassen. Daar wilde Jasmin gisteren aan beginnen, maar toen wilde Louis eten hebben, dus de klus bleef liggen. En omdat het zulk heerlijk weer was, is auto wassen geen verkeerde klus. Ik moet zeggen, 't is wel een grote bak hoor, die Toyota Orion, kon amper bij het midden van het dak komen. En sowieso een vreemd gevoel, want ik denk dat ik sinds mijn tienerjaren, toen het een extra zakcentje opleverde, geen auto meer heb gewassen. Omdat het spelen met water zo leuk was, heb ik ook de dekken schoon gemaakt. Toen nog de was van de lijn, en toen had ik geen buiten klussen meer. Was niet zo erg, want het koelt na 16.00 erg snel af, en dan is het fijn om binnen even met mijn lieve Martje te chatten, die dan net aan zijn ochtend brinta zit.

Nu even wachten tot Louis met een vol buikje in bed ligt, en dan gaan wij aan tafel.

Morgen komt er een vriendin op bezoek, die maar liefst 6 kinderen heeft, waar onder een 3-ling, ik ben benieuwd of ze allemaal meekomen, of alleen de 6 maanden oude jongste telg.

Jullie horen het morgen van me!

5 juli 2015

Noosa

Vandaag naar oma, dat is de moeder van Jasmin's moeder, in Noosa geweest.

Zij is een Nederlandse, en zoals je dus nu begrijpt, heeft Jasmin ook Nederlands bloed door de aderen stromen.

In Noosa is vlak bij oma, een terrein waar op zondag een boerenmarkt wordt gehouden. Uiteraard zijn we daar heen geweest, maar het was er verschrikkelijk druk. We hebben dus niet alles kunnen bekijken.

Leuk detail is, dat oma bijna om de hoek woont van het hotel waar wij in 2012 hebben gezeten. Nadat we bij oma hadden thee gedronken, (Jasmin en ik drinken allebei geen koffie), Louis gevoed en verschoont was, zijn we langs de kustweg teruggereden. Bij Peregian hebben we halt gehouden om te lunchen, en we konden nog net voor sluitingstijd over de kunstmarkt. Daarna wilde Louis perse nog wat eten, dus Jasmin heeft hem in de auto zitten voeden, wat mij mooi de kans gaf om even langs de beach te lopen, en wat schelpen te scoren. Weer in de auto bleek er een enorme rookwolk te hangen, dus we zijn gaan kijken wat er aan de hand was. Een bosbrand, Jasmin kon ook geen uitsluitsel krijgen of het expres was aangestoken of niet. Dat doen ze hier namelijk regelmatig, om er voor te zorgen dat er in de droge tijd geen voedsel is voor een brand.

Door naar huis, waar uiteraard een luierwas op ons wachtte.

En wat gaan we eten vanavond? Tsja, de lunch was goed gevuld, dus we kozen voor een salade. Die heb ik gemaakt, en hij kreeg de naam ratjetoe. Als dessert heeft Jasmin nog een rabarbercrumble met vanillesaus gemaakt, dus we hebben evengoed onze calorieën binnen gekregen, mocht iemand zich zorgen daarover maken. Nog even naar masterchef Australia gekeken, en ons weer verbaasd over de kandidaten, die toch zelf er voor gekozen hebben om zichzelf dit aan te doen, en nu nog even in bed m'n log bijwerken.

Morgen komt de man van de ongedierte bestrijding, en gaan wij dus het pand verlaten als hij arriveert. Wandelen langs de beach en koffie drinken bij een kennis van Jasmin staan op het programma. Het weer wordt, net als vandaag, prima, zo'n 23 graden en weinig wind. Je zult mij niet horen mopperen!

4-7-2015

Hollandse pot

Het blijft toch een raar idee, dat ik dit schrijf vlak voor we aan het avondeten gaan, en dat bij jullie in Holland de koffiepot net op tafel komt!

Vandaag kregen we vriendinnen van Jasmin op visite, dus we moesten boodschappen doen en het huis aan kant maken. Na het douchen gelijk de wc/badkamer aan kant gemaakt. (ik heb namelijk de badkamer boven, die ook door bezoek gebruikt wordt). Daarna de stofzuiger erdoor en dan op naar Maroochydore, naar de markt en de Woolworths. We hadden een degelijke lijst gemaakt, dus je zou denken dat we niets vergeten. De Woolworths werd vandaag heropend, met allerlei acties en proeverijen tot gevolg. We hadden niet eens hoeven ontbijten! Op de markt lekker brood en appeltjes gehaald, en Louis bleek heerlijk te slapen in de wagen. Zullen we nog wat doen, vroeg Jasmin, ergens koffie drinken? Ik wilde liever naar de bookstore, dus dat hebben we gedaan. Want oma moest nog een cadeautje voor Sara kopen, een echt Australisch kinderboek. Toen werd Louis wakker, dus die moest even verschoont worden. Nou, ik zal jullie vertellen, daar kan Nederland nog wat van leren. Een prachtige ruimte, 3 verschoontafels met keurige aankleedkussens erop en een wastafel ernaast, 2 royale ruimtes met een lekkere stoel en een gordijn ervoor om te voeden, kinder wc-tjes, een leuke speelruimte voor de wat grotere kinderen, goed afgesloten, zodat je de baby kunt voeden terwijl je kleuter zich vermaakt, flessenwarmer, kortom, helemaal voor elkaar! En alles uiteraard keurig schoon!

Op de terugweg nog snel langs de fruitschuur, en toen naar huis.

De vriendinnen verzorgden de lunch, en na de lunch ben ik nog even de hort opgegeaan, zodat ze vrij-uit konden kletsen, zonder zo'n Dutchie er bij.

Vandaag eten we Hollandse pot! Ik ben door Jasmin aangesteld om voor Hollandse gehaktballen te zorgen, met jus, aardappelen en spitskool. Dat staat nu inmiddels op, en als Louis in z'n mandje ligt, gaan we eten.

Morgen naar Noosa, naar de oma van Jasmin, afkomstig uit Noord-Holland! Kunnen we een beetje Hollands praten, dat zal ze leuk vinden.

3 juli 2015

Naar Marcoola Beach

Vandaag begon de dag behoorlijk koud: 12 graden binnen! Brrrr, toch maar even de kachel van de airco aan gedaan, het kan ook te gek, zeker voor Louis. Maar wel heel zonnig, en een hoop wind, dus Jasmin had toch de was maar aangezet. We zouden gaan wandelen met de vriendin van Jasmin, Brooke, en haar hond, die de maffe hond wordt genoemd, omdat ie alles wat zacht is, opeet. Zo is er een UGG van Brooke verdwenen, en geen mens heeft hem ooit terug gevonden. Je vraagt je af, wat een UGG in de ingewanden van een hond aanricht, maar hij is er nog steeds!

Na de diverse telefoontjes waar we elkaar precies zouden ontmoeten, bleken we gewoon bij Brooke voor de deur te gaan vertrekken. We hebben ook in Marcoola weer mooi over de boardwalk en een stuk over het wandel-fietspad dat van Noosa naar het zuiden loopt, gewandeld. Met een kinderwagen loop je natuurlijk niet offroad, tenminste niet met deze wagen.

Bij Brooke even uitgerust, Louis gevoed en verschoont, we konden het dekentje van Louis nog net redden voor de hond er aan zou beginnen, en toen door naar Coolum Beach, waar we schilderijtjes voor de babykamer moesten ophalen. Terug in Bli-Bli nog even wat te eten gehaald voor de lunch, en op naar huis.

De middag besteed aan het naaien van 2 kussenslopen, was binnenhalen en opvouwen, en de vuilnisbakken weer terug zetten. (Die stonden gisteren al buiten, maar de ophaaldag bleek vrijdag te zijn!) Ach ja, dat komt natuurlijk omdat dit Evert's taak was de laatste tijd, en omdat er al bakken stonden, hebben wij ze gisteren ook maar buiten gezet.

Jasmin heeft cupcakes gebakken met verse ananas, en ik heb de pizza voor vanavond gemaakt.

De taken zijn dus weer goed verdeeld.

Vandaag hadden we, net als gisteren, echt Australisch winterweer: 's nachts redelijk fris, en overdag mooi zonnig met een graadje of 21. Prima te doen dus hier! De regen van de laatste tijd was echt bijzonder. (Althans, dat wordt mij verteld, ik heb het verder niet nagekeken)